جنگ اتمى، آلودگى محيط زيست و فقر عمومى بوده، تحقيقات خود را در اين راستا قرار داده‌اند. اين تحقيقات داراى ويژگيهاى زير مى‌باشد:

ما در متون دهه 1970 به بعد، هم دقّت علمى مى‌بينيم و هم توصيف و قضاوت، هم طبقه‌بندى موضوعى مى‌بينيم و هم تقسيم بندى مفهومى، هم نظريه‌پردازى مى‌بينيم و هم مباحث كاربردى، هم توجّه به گذشته و تاريخ مى‌بينيم و هم تعلّق به وضعيت موجود و تهديدات آينده، هم اشراق و بصيرت مى‌بينيم و هم حسّاسيّت به سنديت و مدرك. [1]

روشهاى مطالعه، شناخت و تحليل پديده‌هاى بين‌المللى، به موازات افزايش پيچيدگيها و همبستگيها در نظام دولتها و نظام بين‌الملل، در معرض تحول و تغيير قرار دارد. حوزه اين علم، همانند ساير حوزه‌هاى علوم انسانى، همگام با پيشرفتهاى تكنولوژيك معاصر، گسترده شده و نياز به استفاده از شيوه‌ها و تكنيكهاى نوين‌تر براى نيل به شناخت واقعى از پديده‌ها احساس مى‌شود. [2]

تئوريهاى مهم روابط بين‌الملل‌

تئورى يا نظريه [3]، مجموعه‌اى از فرضيه‌ها، قضايا يا گفتارهايى است كه بر مبناى قواعد منطق با يكديگر در ارتباط بوده، مبيّن بخشى از واقعيت است. [4]

وظيفه اصلى نظريه، تبيين واقعيت است و در علم روابط بين‌الملل، تبيين واقعيتها و پديده‌هاى بين‌المللى، مورد نظر مى‌باشد. تبيين به معناى بيان روابط علّى يا تأثير گذارى و تأثيرپذيرى بين عوامل و پديده‌هاست. بنابراين، علم روابط بين‌الملل، دانشى است در ارتباط با تبيين، توضيح و تشريح روابط و رفتار كشورها، محيط بين‌المللى و حوادث مهم جهانى.

[1] سير روش و پژوهش در رشته روابط بين‌الملل، محمود سريع القلم، ص 81، انتشارات دانشگاه شهيد بهشتى.

[2] مجلۀ سياست خارجى، سال اول، شماره 2، فروردين - خرداد 1366، ص 287-309، مقالۀ برداشتهاى مختلف در مطالعه سياست بين‌الملل.

(3) .yroehT-1

[4] - كند و كاوها و پنداشته‌ها، فرامرز رفيع‌پور، ص 95، شركت سهامى انتشار.