انتخاب و از ميان بدتر و بدترين، بدتر را برگزينند. اين انتخابها، معروف به «بيشترين كمينه يا بهترين كهينه» و «كمترين بيشينه يا بدترين بهينه» مى‌باشد. [1]

البته، اين اصل در قاعده فقهى اسلام نيز وجود دارد و عنوان «دفع افسد به فاسد» به خود گرفته است.

در اينجا به طور اختصار به انواع بازيها اشاره مى‌كنيم:

1- بازى با حاصل جمع صفر: [2]

در اين نوع بازى، هر بازيكن به ميزان امتيازى كه به دست مى‌آورد، طرف مقابل او به همان ميزان امتياز از دست مى‌دهد. جمع جبرى امتيازات، مساوى با صفر است. بطور مثال، اگر بازيگرى ده امتياز كسب كند، بازيگر حريف او، ده امتياز (به همان اندازه) از دست مى‌دهد. در بازى با حاصل جمع صفر، رقابت كامل وجود دارد و هيچ نقطه تعادل و مشتركى، براى طرفين جهت تفاهم و وحدت وجود ندارد.

2- بازى با حاصل جمع غير صفر: [3]

همكارى دو بازيگر، اساس اين نوع بازى را تشكيل مى‌دهد. آنها در سود و زيان شريك هستند و اگر يكى به ميزان ده امتياز به دست آورد، طرف مقابل او نيز به ميزانى كمتر يا بيشتر امتياز به دست مى‌آورد. جمع جبرى بُردها و باختها صفر نبوده و بازيگران در چند مرحله بازى، بده و بستانهايى با يكديگر دارند. اين نوع بازى را «بازى با حاصل جمع متغيّر» [4]

نيز مى‌گويند. بر خلاف بازى نوع اوّل، تنها رقابت محض نمى‌تواند سود طرفين را تأمين كند و نياز به همكارى در عين وجود رقابت، احساس مى‌شود.

نمونه‌هاى بازى: نظريه پردازان بازى از مثالهاى مشهورى براى ارائه تئورى خود بهره مى‌جويند؛ از آن جمله: «معمّاى زندانى» [5]

و «بازى بُزدل» است. [6]

در بازى «معمّاى. زندانى» فرض مى‌شود، دو نفر متهم به قتل توسط پليس دستگير مى‌شوند. آنان در

[1] - ر. ك. قواعد بازى در سياست بين‌الملل، ريموند كوهن، ترجمۀ مصطفى شيشه‌چى زاده، نشر سفير.

(2) .emaG mus-orez-1

(3) .emaG mus-orez-noN-2

(4) .emaG mus-elbairaV-3

(5) .ammelid srenosirP-4

(6) .nekcihc-5