در زندان باقى مى‌ماند. اگر هر دو پيمان شكنى كنند و در يك روز اعتراف كنند، هر دو به بيست سال زندان محكوم مى‌شوند يعنى با اتخاذ اين استراتژى هر دو ضرر مى‌كنند.

در بازى «بُزدل» فرض مى‌شود دو راننده با اتومبيلى با سرعت هشتاد كيلومتر روى خط وسط خيابان به سمت يكديگر رانندگى مى‌كنند. اگر هيچ‌يك از دو راننده، فرمان اتومبيل را به سمت راست نچرخاند، هر دو در جريان يك تصادف شديد كشته خواهند شد. اگر يكى از دو راننده به مسير خود ادامه دهد و ديگرى جا خالى كند، اوّلى با كسب اعتبار در چشم تماشاگران، امتياز به دست مى‌آورد و ديگرى به عنوان بُزدل و ترسو، با از دست دادن حيثيت و احترام خود در نزد ناظران، امتياز منفى مى‌گيرد. چنانچه هر دو در آنِ واحد، تصميم بگيرند كه با انحراف از خط وسط، خود را از خطر نجات دهند، هرچند ترسو معرفى مى‌شوند، امّا با سرشكن كردن اين بُزدلى بين آن دو، ميزان امتياز از دست رفته براى هر دو كاهش مى‌يابد. جدول زير، اين نحوه رفتار در بازى را نشان مى‌دهد. [1]

نتيجه تئورى بازى: اوّل آن‌كه، رفتار سياسى، يك رفتار عقلانى و منطقى است و بازيگران صحنه سياست و روابط بين‌الملل، با محاسبه و سنجش راه حلها، دست به بهترين انتخاب ممكن مى‌زنند. دوم آن‌كه اطلاعات براى بازيكنان، نقش بسيار زيادى‌

[1] نظريه‌هاى متعارض در روابط بين‌الملل، ج 2، ص 780.