به دنبال
مذاكرات اميرمؤمنان عليه السلام با خوارج، عدهاى از آنان هدايت يافته و از
«حرورا» به كوفه بازگشتند، اما عده ديگرى همچنان سرسختى نشان داده، بر مواضع خود
پافشارى كردند.
اين گروه
براى پيشبرد اهداف خود به صورت آشكار و پنهان اقداماتى عليه اميرمؤمنان و حكومت آن
حضرت انجام مىدادند. ليكن امام بر اساس اصول اسلامى با آنان رفتار مىكرد.
يكى از
برخوردهاى ناشايست خوارج، شايعهپراكنى جهت تضعيف حكومت اميرمؤمنان عليه السلام
بود. آنان كه نمىتوانستند ثبات و استقرار حكومت آن حضرت را ببينند، در ميان مردم
شايع كردند كه على عليه السلام از قرارداد حكميت پشيمان گشته و از گناه امضا كردن
آن توبه كرده است و خود را براى جنگ با معاويه آماده مىكند.
هدف آنان
از اين اقدام آن بود كه جوّ جنگزده جامعه را متشنج كرده، دشمنان را عليه حكومت
بسيج نمايند.
اميرمؤمنان
عليه السلام براى جلوگيرى از اثرات منفى اين شايعه به مسجد آمد و ضمن خطبهاى
فرمود: