اى مردم آگاه باشيد هر كس گمان كرده كه من از پيمان حكميت برگشته‌ام، دروغ گفته و كسى كه وفادارى به آن را گمراهى مى‌داند، خود گمراه است. [1]

خوارج علاوه بر شايعه‌سازى، لبه تيز تبليغات خود را متوجه رهبرى حكومت كردند آنان در نماز جماعت به حضرت على عليه السلام اقتدا نمى‌كردند، امّا براى جاسوسى و برهم زدن سخنرانى و نماز جماعت آن حضرت به مسجد مى‌آمدند و گاهى با توطئه قبلى در وسط سخنرانى اميرمؤمنان شعار «لا حكم الا للّه» سر مى‌دادند.

اين گروه به قدرى گستاخ شده بودند كه آشكارا و در مجامع عمومى به مقام رهبرى اهانت مى‌كردند و على عليه السلام و پيروان آن حضرت را كافر مى‌خواندند.

«انس بن عياض» از امام صادق عليه السلام و آن حضرت از پدر و اجدادش چنين نقل مى‌كند: «ابن كوا» يكى از سران خوارج هنگامى كه اميرمؤمنان عليه السلام در مسجد مشغول خواندن نماز بود، به گونه‌اى كه امام عليه السلام بشنود، اين آيه را قرائت كرد.

(وَلَقَدْ أُوحِىَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنْ الْخَاسِرِينَ) [2]

به تو (خطاب به پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم) و به كسانى كه پيش از تو بوده‌اند وحى فرستاده شد كه اگر شرك بورزى تمام اعمالت تباه مى‌شود و از زيانكاران خواهى بود.

[1] - شرح نهج‌البلاغه، خويى، ج 4، ص 126-127

[2] - زمر ( 39) آيۀ 65