همچنين آن حضرت در نامه خود به «مالك اشتر» مى‌فرمايد:

قسمتى از وقت خود را به حاتمندان [كه به تو روى آورده‌اند] اختصاص ده و خود در آن وقت به كار آنان رسيدگى كن، در مجلس عمومى بنشين و براى خشنودى خدا، نسبت به آنان فروتن باش و دربانان و محافظان خود را از جلوگيرى آنان بازدار تا گوينده ايشان بدون ترس و لكنت زبان، خواسته خود را بگويد. چرا كه من از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم بارها شنيدم كه مى‌فرمود: «جامعه‌اى كه در آن، حقّ ضعيف از قوىّ بدون ترس و نگرانى گرفته نشود، هرگز پاك و آراسته نخواهد شد. [1]

از ديدگاه اميرمؤمنان عليه السلام، برخورد مسؤولان حكومت با مردم بايد برخوردى الهى باشد تا مردم حكومت را از خود دانسته و در رفع مشكلات آن بكوشند. از اين رو، خطاب به «مالك اشتر» فرمود:

مهربانى و خوش‌رفتارى با رعيت را در دل خود جاى ده ... و از سپاهيان كسانى را به ولايت و فرماندهى برگزين كه داناييشان بيشتر و از همه بردبارتر باشند، كسانى كه دير به خشم آمده و زود عذر خطاكاران را بپذيرند و با تهيدستان مهربان و بر قدرتمندان سختگير باشند. [2]

همچنين آن حضرت در اين زمينه به «مالك» فرمود:

... درشتى و دلتنگى صاحبان حاجت را تحمل كن و از تندى و تكبر

[1] - نهج‌البلاغه، فيض الاسلام، نامه 53، ص 1021

[2] - همان، نامۀ 53، ص 994-1006