روز ششم «قيس بن سعد» به جنگ «ذى الكلاع» رفت و پس از نبرد سختى بازگشت.

روز هفتم، دوباره «مالك» با رقيب سابق خود رو به رو شد. و ظهر به اردوگاهش بازگشت. [1]

نبرد عمومى‌

امير مؤمنان عليه السلام ديد يك هفته از جنگ مى‌گذرد و افراد بسيارى از دو طرف- بى‌آن‌كه پيروزى نصيب سپاهيان اسلام گردد- كشته شده‌اند.

دستور حمله عمومى داد و فرمود: چرا نبايد از تمام نيروى خود براى جنگ با اينان بهره جوييم؟ از اين رو شب چهارشنبه، هشتم صفر، براى سربازان سخنرانى كرد و فرمود:

آگاه باشيد كه شما فردا با دشمنان رو به رو خواهيد شد. پس شب را به قيام و عبادت سپرى كنيد و قرآن را بسيار بخوانيد. و از خداوند صبر و نصرت بخواهيد و با تلاش و استوارى با آنان رو به رو شويد و راستگو باشيد.

سربازان، با پايان گرفتن خطبه امير مؤمنان عليه السلام به سوى شمشيرها و نيزه‌ها و زوبين‌ها شتافتند و آن‌ها را صيقل دادند. حضرت امير عليه السلام تا بامداد به آرايش لشكر پرداخت. منادى به فرمان آن حضرت به دشمن اعلان جنگ كرد و گفت: اى شاميان! بامدادان شما را در رزمگاه ديدار مى‌كنيم. [2]

صداى منادى در سپاه دشمن ضجّه و وَلْوَلَه افكند. همه با دلهره به‌

[1] - كامل، ج 3، ص 294؛ ولى در وقعه صفين، ص 222 نقل شده: دو سپاه بدون كسب پيروزى بازگشتند