معاويه متوجّه شدند. او تمام امَرا و فرماندهان را احضار كرد و دستور داد نيروهاى خود را آماده كنند.

امير مؤمنان عليه السلام پس از آراستن نيروها به پاخاست و براى تحريض سپاهيان بر جنگ، خطبه‌اى خواند و فرمود:

خداوند شما را به تجارتى راهبرى كرده است كه شما را از عذاب مى‌رهاند و به خير فرامى‌خواند. و آن تجارت، ايمان به خدا و رسول و جهاد در راه خداست. و پاداش آن را آمرزش گناهان و مسكن‌هاى پاك در بهشت جاودان، و (در نهايت) رضوان خدا كه از همه اجرها بزرگتر مى‌باشد، قرار داده است. خداوند در قرآن مجيد از محبوبش خبر داده و فرموده است: «خداوند مجاهدان راه حق را كه همچون بناى استوار در برابر دشمن ايستاده و نبرد مى‌كنند دوست مى‌دارد.» [1] صفهاى خود را چون بناى سربى، محكم و فشرده سازيد.

زره داران را پيشاپيش و بى‌زرهان را عقب لشكر بگماريد. دندان‌ها را بفشريد؛ زيرا سبب مصون ماندن جمجمه از ضربات شمشير و نيرومندى قلب و آرامش دل مى‌گردد. صداها را خاموش كنيد؛ زيرا باعث رستن از سستى و شكست مى‌شود و متانت و وقار مى‌آورد ...

پرچم‌ها را جا به جا نكنيد و آن‌ها را فقط به دست دلاورانِ با حَمِيَّتْ بسپاريد؛ كسانى كه در مصائب و سختى‌ها شكيبا هستند و به همه سوى پرچم چيره‌اند، آن را از راست و چپ و جلو و پشت سر حفظ مى‌كنند ... [2]

[1] - صف ( 61)، آيه 4. (انَّ‌ اللّهَ‌ يُحِبُّ‌ الَّذينَ‌ يُقاتِلُونَ‌ فى سَبيلِه صَفًّا كَأَنَّهُمْ‌ بُنْيانٌ‌ مَرْصُوصٌ‌)

[2] - قسمتى از خطبه 124 نهج‌البلاغه و وقعه صفين، ص 235