خوارج- كه اقرار كردند ما همه قاتل اوييم- فرمود:

به خدا سوگند! اگر تمام مردم روى زمين، خود را شريك قتل او بدانند و من توانايى قصاص داشته باشم همه را خواهم كشت. [1]

امير مؤمنان عليه السلام براى كسب اطلاعات بيشتر حارثِ بنِ مُرَّه را نزد خوارج فرستاد. آنان او را كشتند. اين اقدام، بيش از پيش، سپاهيان را خشمناك و متأثّر كرد؛ به گونه‌اى كه يكصدا فرياد زدند:

اى امير مؤمنان! آنان را رها مى‌كنى تا پشت سر ما هر چه خواستند بر سر ناموس و اموال ما بياورند؟ نخست ما را به سوى آنان ببر پس از فراغت از آنان، به سوى دشمن شامى خواهيم رفت. [2]

امام سپاه را براى تعقيب خوارج از «پل» [3] گذراند و به سمت دَيْرِ ابوموسى حركت كرد و در ساحل فرات در سرزمين «نَهْروان» [4] فرود آمد.

در مسير، به امام گزارش شد كه خوارج از «پل» عبور كرده‌اند. امير مؤمنان عليه السلام براى تحكيم عقيده يارانش و آگاهى آنان از عظمت معنوى‌اش، پرده از روى يك راز غيبى برداشت و فرمود:

قتلگاه آنان اين سوى نهر است. سوگند به خدا در اين پيكار ده تن از

[1] - وَاللّهِ‌ لَوْ اقَرَّ اهْلُ‌ الدُّنْيا كُلّهُمْ‌ بِقَتْلِه هكَذا وَ انَا اقْدِرُ عَلى‌ قَتْلِهِمْ‌ بِهِ‌ لَقَتَلْتُهُمْ‌. شرح نهج‌البلاغه خوئى، ج 4، ص 128 و ابن ابى الحديد، ج 2، ص 282.)

[2] - الامامة والسياسة، ج 1، ص 127؛ تَدَعُ‌ هؤُلاءِ الْقَوْمَ‌ وارِثَنا يُخلِفُونَنا فى عِيالِنا وَ امْوالِنا؟ سِرْبِنا الَيْهِمْ‌ فَاِذا فَرَغْنا مِنْهُمْ‌ نَهَضْنا الى عَدُوِّنا مِنْ‌ اهْلِ‌ الشّام

[3] - پل (رود) طبرستان كه مابين حَلْوان و بغداد بر جاده خراسان بوده است. (مروج الذهب، ج 2، ص 405)

[4] - نهروان، نام سه دهكده بود كه در طول هم قرار داشت و با قيد اعلى و اوسط‌ و اسفل تفكيك مى‌شد و بين «واسط‌» و «بغداد» قرار داشت