نصب مالك به استاندارى مصر

مالك اشتر يكى از سران با نفوذ و فرماندهان قدرتمند امير مؤمنان عليه السلام و از ياران آن حضرت بود. وى پس از قتل عثمان، نخستين كسى بود كه با اميرمؤمنان عليه السلام بيعت كرد و با ناراحتى گفت:

آيا پس از سه نفر باز هم حاضر نيستى زمام امر را به دست گيرى؟. [1]

روز بعد در حضور مردمى كه براى بيعت به مسجد آمده بودند، گفت:

اين وصىّ پيامبران، وارث علم انبياء، كسى كه آزمايشش بزرگ بوده، كتاب خدا به ايمان او و رسول خدا به بهشت رضوان شهادت داده‌اند. كسى كه فضائلش به مرحله كمال رسيده است و در سابقه نيك و دانشش، گذشتگان و آيندگان شك نكرده و نخواهند كرد.

بپا خيزيد و با وى بيعت كنيد! [2]

و پس از آن در تمام صحنه‌ها با دلاورى بى‌نظير خود در كنار امير مؤمنان عليه السلام حضور داشت. نفوذ و تأثير سياسى او را نيز مى‌توان از فرمانى كه امام هنگام نصب او به حكومت مصر نوشت و نيز از نامه‌هاى آن حضرت خطاب به او و مراكزى كه فرمانروايى آنجا را برعهده داشته، به دست آورد. [3]

پس از جنگ صفّين و جريان حَكَميّت بر اثر ضعف تدريجى و تشتّتى كه در سپاه عراق پديد آمد مردم- بويژه در نقاط دور دست- كم كم نشاط خود را در پايدارى و جنگ با معاويه از دست دادند.

[1] - الامامة والسياسة، ج 1، ص 47

[2] - تاريخ يعقوبى، ج 2، ص 179

[3] - مالك، پيش از عهده‌دارى استاندارى مصر، والى موصل، نَصيبين، دارا، سِنْجار، آمِدْ، هيْت و عانات بوده است (شرح نهج‌البلاغه، ناصر مكارم، ج 3، ص 455)