نام کتاب : جلوههایی از رفتار علوی نویسنده : رفیعی، علی جلد : 1 صفحه : 195
مؤمنان عليه السلام بهره جويد) درصدد برآمد تا با استفاده از
عناصر طرفدار عثمان در مصر، لشكركشى را از آنجا آغاز نمايد. قبل از اعزام نيروى
نظامى، نامهاى به ياران خود از قبيل: معاوِيةِ بنِ حُدَيْج و مَسْلَمَةِ بنِ
مُخَلَّد نوشت و يادآور شد سپاه انبوه من به زودى به ياريتان خواهد شتافت [1].
سپس سپاهى در حدود شش هزار نفر به فرماندهى عمرو عاص- كه از
مدّتها هواى فرمانروايى مصر را در سر مىپروراند- به مصر اعزام كرد. هواداران
عثمان نيز از بصره به وى پيوستند.
عمرو عاص پيش از ورود به شهر، نامهاى به مُحمَّدِ بن ابىبكر
نوشت و از وى خواست قبل از آن كه به دست سربازان شام كشته شود از مقام خود
كنارهگيرى كند و مصر را ترك گويد.
محمّد نامه عمرو عاص را به ضميمه نامهاى كه معاويه برايش
نوشته بود و همچنين نامهاى كه خود نوشته بود براى امام فرستاد و از آن حضرت يارى
خواست.
حضرت امير عليه السلام در پاسخ نامه محمّد، او را به پايدارى
و لزوم محافظت از شهر، توصيه كرد و دستور داد: كَنانَةِ بْنِ بِشْر را كه فردى
آزموده و با تجربه و جنگجو است به سوى مهاجمان بفرستد و افزود: من نيز مردم را بر
هر مركبى سوار كرده به سويت مىفرستم. [2] آنگاه بر فراز منبر رفت و فرمود:
فرزند نابغه [3] با سپاه انبوهى بر مصر يورش برده است. هم
اينك محمد بن ابىبكر و ديگر برادران مصرى شما نياز به كمك دارند.