فاطمه عليها السلام خبر رسيد مأموران خليفه، كارگران او را از سرزمين «فَدَكْ» بيرون كرده و رشته كار را خود به دست گرفته‌اند.

دختر رسول خدا صلى الله عليه و آله براى پس گرفتن آن با گروهى از زنان بنى هاشم، پيش خليفه رفت و گفتگوهايى بين او و ابوبكر به شرح ذيل انجام گرفت:

فاطمه عليها السلام: چرا كارگران مرا از «فَدَكْ» اخراج كردى، و مرا از حقّ خويش بازداشتى؟

خليفه: من از پدرت شنيده‌ام كه پيامبران، چيزى را به ارث نمى‌گذارند.

فاطمه عليها السلام: فدك را پدرم در حال حيات به من بخشيده بود و من در آن زمان مالك آن بودم.

خليفه: آيا براى اثبات اين ادعا شهود و گواهانى دارى؟

فاطمه عليها السلام: آرى، شهود من عبارتند از: على عليه السلام و ام ايمن. و آنان به درخواست زهرا عليها السلام به مالكيت او در زمان پيامبر صلى الله عليه و آله شهادت دادند. [1]

برخى مى‌نويسند: حسن و حسين عليهما السلام نيز گواهى دادند. [2]

فخر رازى نقل كرده است غلامى از غلامان پيامبر صلى الله عليه و آله نيز به مالكيت فاطمه عليها السلام گواهى داد. بلاذرى به نام او تصريح كرده، مى‌گويد: او «رباح» بود. [3]

پس از اقامه شهادت، على عليه السلام خليفه را به اشتباه خود متوجّه ساخت (زيرا وى از كسى شاهد مى‌خواست كه فدك در تصرف اوست، و مطالبه‌

[1] - احتجاج طوسى، ج 1، ص 131

[2] - مروج الذهب، ج 3، ص 237

[3] - فتوح البلدان، ص 44. در احاديث شيعه، علاوه بر شهود ياد شده، اسْماء بِنْتِ‌ عُمَيْسْ‌ نيز به عنوان شاهد آورده شده است