استاندارى مصر منصوب كرد. و ابُو مُوسى‌ اشْعَرى‌، والى كوفه را با اصرار مالك اشتر، در پست خود ابقا كرد. [1]

بركنارى معاويه‌

همانگونه كه اشاره شد، هدف امير مؤمنان عليه السلام از بركنارى عمّال عثمان، مبارزه با فساد و تحكيم پايه‌هاى حقّ و عدالت اجتماعى بود؛ از اين رو با ادامه حكومت معاويه كه به خوبى از فكر و عملكرد وى آگاه بود، مخالفت كرد، و تصميم گرفت او را از مسند حكومت بر مسلمانان، طرد كند، و در اين رابطه سخن هيچ كس- حتى پسر عموى خود ابن عبّاس- را در خصوص ابقاى وى، هرچند براى مدّتى كوتاه، نپذيرفت.

مُغِيرَه، پس از اين‌كه از پيشنهاد خود نسبت به ابقاى همه حُكّام سابق، نتيجه‌اى نگرفت، به امام عليه السلام گفت:

معاويه را از استاندارى شام بركنار مكن، زيرا وى گستاخ است و مردم شام مطيع او هستند، تو هم در تثبيتش بهانه دارى، زيرا عمر بن خطاب او را به استاندارى شام منصوب كرده است.

ولى امام عليه السلام فرمود:

نه، به خدا سوگند، براى دو روز هم معاويه را به كار نمى‌گمارم. [2]

هنگامى كه ابن‌عبّاس، ازپيشنهاد مغيره آگاه‌شد، به‌اميرمؤمنان (ع) عرض كرد:

من نيز معتقدم معاويه را در شرايط فعلى بركنار نكنى، وقتى بيعت كرد و كارت استوار شد، آنگاه بركنارش كن.

[1] - تاريخ يعقوبى، ج 2، ص 179

[2] - لا وَاللّهِ‌، لا اسْتَعْمِلُ‌ مُعاوِيَةَ‌ يَوْمَيْنِ‌ ابَداً؛ كامل ابن اثير، ج 3، ص 197؛ مروج الذهب، ج 2، ص 256