دلايل ياد شده و نيز روايتى كه از پيامبر صلى الله عليه و آله نقل شده كه حكومت بر خاندان ابوسفيان حرام است، [1] امير مؤمنان عليه السلام را بر آن داشت تا با ارسال نامه‌اى معاويه را از مقامش عزل و سَهْلِ بْنِ حُنَيْف را به جاى وى منصوب كند. [2]

2- احقاق حقّ‌

اسلام بر تبعيضات عصر جاهليّت خط بطلان كشيد. ولى پس از رحلت پيامبر صلى الله عليه و آله اين روش جاهلى به تدريج دوباره رواج يافت و در زمان خلافت عثمان بيشتر شد.

امير مؤمنان عليه السلام با به دست گرفتن زمام حكومت، به همه تبعيضات و امتيازات عصر جاهليّت پايان داد، و تضمين كرد حقوق از دست رفته مسلمانان را به آنان بازگرداند. او در اين باره مى‌فرمايد:

ذليل (و ستمديده) نزد من عزيز و ارجمند است تا آنگاه كه حقّ او را از ظالم بازستانم، و زورمند (و ستمگر) نزد من ناتوان است تا حقّ مظلوم را از او پس بگيرم. [3]

3- بازگرداندن اموال به غارت رفته و تقسيم عادلانه بيت‌المال‌

امير مؤمنان عليه السلام در مورد سياست مالى نيز روش قاطعى در پيش گرفت. او در اين زمينه با دو موضوع مهم رو به رو بود: نخست، ثروت‌هاى كلانى كه در دوران خلافت عثمان در اختيار عدّه‌ى خاصى قرار گرفته بود.

[1] - ر. ك. مقتل الحسين، خوارزمى، ج 1، ص 185

[2] - براى آگاهى از متن نامه مراجعه شود به شرح ابن ابى الحديد، ج 1، ص 230؛ انساب الاشراف بلاذرى، ج 2، ص 211؛ سيرَة الْاَئِمَّةِ‌ الْاثْنى عَشَرَ، ج 1، ص 442

[3] - الذَّليلْ‌ عِنْدى‌ عَزيزٌ حَتّى آخُذَ الْحَقَّ‌ لَهُ‌ وَالْقَوِىُّ‌ عِنْدى ضَعيفٌ‌ حَتّى آخُذَ الْحَقَّ‌ مِنْهُ‌، نهج‌البلاغه، خ 37