صورتى كه من از قبول آن اكراه داشتم؟، مگر شما با اختيار خود با من بيعت نكرديد؟»

گفتند: آرى. فرمود: «پس چه خلافى از من ديده‌ايد كه راه اعتراض و مخالفت با من را در پيش گرفته‌ايد؟»

گفتند: «ما با تو به اين اميد بيعت كرديم كه در كارهاى مهمّ مشاور تو باشيم، ولى حالا مى‌بينيم كه بدون مشورت ما بيت‌المال را به‌طور مساوى تقسيم مى‌كنى ... عاملى كه ما را رنجانده است مخالفت تو با روش عمر بن خطاب است. او در تقسيم بيت‌المال سابقه افراد را در نظر مى‌گرفت ولى تو امتياز ما را ناديده گرفته، ما را در رديف بقيه مسلمانان قرار داده‌اى، در صورتى كه اين اموال با شمشيرها و جانبازى‌هاى ما به دست آمده است.»

امير مؤمنان عليه السلام فرمود:

امّا مسأله مشورت در امور خلافت، من كه به خلافت رغبتى نداشتم، شما بوديد كه مرا به سوى آن خوانديد. من نيز از اختلاف و پراكندگى مسلمانان بيم كردم و اين مسؤوليّت را پذيرفتم و با مراجعه به كتاب خدا و سنّت پيامبر صلى الله عليه و آله حكم هر مسأله و حادثه‌اى را به دست آوردم و در اين مورد نيازى به مشورت با شما نداشتم؛ بلى اگر روزى امر مهمّى پيش بيايد كه حكم آن در قرآن و سنّت نباشد و خود را محتاج مشورت ببينم، با شما مشورت خواهم كرد.

اما مسأله تقسيم بيت‌المال، اين نيز روش اختصاصى من نيست. در زمان رسول خدا صلى الله عليه و آله ديديم كه او بيت‌المال را به طور مساوى تقسيم مى‌كرد.

علاوه بر اين، حكم مسأله در قرآن نيز آمده است. اين قرآن كه در