نام کتاب : جلوههایی از رفتار علوی نویسنده : رفیعی، علی جلد : 1 صفحه : 77
پيش روى شماست و هيچ سخن باطل در آن راه ندارد ما را به
مساوات و برابرى دعوت، و هرگونه امتياز بىجا را لغو مىكند.
اما اين سخن كه بيتالمال با شمشيرهاى شما به دست آمده است،
در گذشته نيز كسانى بودند كه با جان و مال خود، اسلام را يارى كردند؛ ولى رسول خدا
صلى الله عليه و آله در تقسيم بيتالمال براى هيچيك از آنان امتيازى قائل نشد ...
[1]
طبرى مىنويسد: «طلحه چون از هرنوع امتيازى محروم و مأيوس شد
اين مثل را گفت: ما از اين كار، بيش از آنچه سگ بو مىكشد بهرهاى نداريم.» [2]
طلحه و زبير كه از يك سو از رسيدن به هرگونه مقام و امتيازى
نااميد شدند و از سوى ديگر اطلاع يافتند كه عايشه پرچم مخالفت با حضرت على عليه
السلام را در مكّه برافراشته است، تصميم گرفتند به سوى مكّه حركت كنند؛ از اين رو
نزد امير مؤمنان عليه السلام آمده و به عنوان عمره، از وى اجازه خواستند.
پس از رفتن آنان، امير مؤمنان عليه السلام به ياران خود
فرمود:
به خدا سوگند آنان قصد عمره ندارند بلكه هدفشان پيمانشكنى و
خيانت است. [3]
تغيير موضع
عايشه، در اواخر خلافت عثمان به دليل اينكه از مزاياى دوران
دو خليفه پيشين محروم گرديده بود از حكومت او ناراحت و منزجر گشت؛ بدين جهت، پرچم
مخالفت با عثمان را برافراشت و با سخنان و رفتار