قتل عثمان سهيم بودند تحريك كرد و حاضران را به خونخواهى و قيام عليه آنان فرا خواند. [1]

گرد آمدن مخالفان در مكه‌

مخالفان حكومت امير مؤمنان عليه السلام به محض آگاهى از برافراشته شدن پرچم مخالفت توسّط عايشه در مكّه، از هر سوى به اطرافش گرد آمدند.

طلحه و زبير پس از پيمان‌شكنى به وى پيوستند. از سوى ديگر بنى‌اميّه كه با امير مؤمنان عليه السلام عداوت ديرينه داشتند و در انتظار فرصت مناسبى به سر مى‌بردند و پس از قتل عثمان، از مدينه به مكّه گريخته بودند، زير پرچم عايشه قرار گرفتند. همچنين استانداران دوران عثمان كه به وسيله امير مؤمنان عليه السلام عزل شده بودند با ثروت‌هاى كلان، به عايشه روى آوردند، و خلاصه تمام گروه‌هاى مخالف كه هر كدام عقده خاصّى از امام عليه السلام به دل داشتند در مكّه اجتماع كرده و هسته مركزى «ناكِثين» را پديد آوردند. سران مخالف، در منزل عايشه جلسه گرفتند و درباره طرح شورش گفت‌وگو كردند. عايشه گفت:

اى مردم! حادثه‌اى بزرگ و كارى ناپسند رخ داده است. برخيزيد و از برادران مصرى خود كمك بگيريد. مردم شام نيز به حمايت شما برمى‌خيزند. شايد خدا انتقام عثمان و مسلمانان را بگيرد. [2]

طلحه و زبير نيز طى سخنانى عايشه را تشويق به جنگ با امير مؤمنان عليه السلام كردند و از وى خواستند از مدينه صرف‌نظر كند و در كنار آنان باشد.

[1] - تاريخ طبرى، ج 4، ص 448؛ كامل ابن اثير، ج 3، ص 207؛ انساب الاشراف بلاذرى، ج 2، ص 218

[2] - تاريخ طبرى، ج 4، ص 450-452