على‌ طاعَةِ اللَّه [1]؛ خوب ياورى براى طاعت خداوند است.»

بدين سان حضرت زهرا (س) شريك مجاهدتهاى اجتماعى همسر بزرگوارش على (ع) بود و اين مى‌تواند به نوبه خود دستورالعمل زندگى براى همه همسران باشد.

4. مديريت كانون خانه:

كانون خانه، هسته مركزى جامعه و مقدس‌ترين محيط براى رشد انسانها است. بدين روى كسانى كه با فراگيرى اصول صحيح انسانى و تربيتى از اين آموزشگاه فارغ التحصيل مى‌شوند، با پا نهادن در محيط اجتماع، مى‌توانند سهم مهمى در اصلاح خود و جامعه بر گردن گيرند. در اين ميان نقش مديريت و سازندگى زن در رشد و تكامل اعضاى خانواده، تعيين كننده است و هر چه مديريت و تدبير او در حسن اداره شئون مختلف زندگى، قوى‌تر و مطلوب‌تر باشد، محيط خانواده لطيف‌تر و اعضاى آن در پيشبرد اهداف زندگى مشترك، هماهنگ‌تر خواهند بود.

حضرت زهرا (س) هر چند در سنين جوانى به خانه على (ع) رفت و از همان آغاز با مشكلات فراوان اقتصادى مواجه بود و در خانه محقّر يكى از انصار سكونت گزيد و به حدّاقل امكانات زندگى بسنده كرد، اما با مديريت صحيح، خانه دارى مى‌نمود و بدين وسيله رضايت على (ع) را فراهم ساخت، به گونه‌اى كه على (ع) با صراحت در پيشگاه خدا عرضه داشت:

اللّهُمَّ انّى راضٍ عَنِ اْبنَةِ نَبِيِّكَ [2]

خداوندا! من از دختر پيامبرت راضى هستم.

[1] . مناقب، ابن شهرآشوب، ج 3، ص 356 و بحارالانوار، ج 43، ص 117

[2] . خصال، ج 2، ص 373 و بحارالانوار، ج 100، ص 256