از شئون مديريتى حضرت زهرا (س) رازدارى وى و رعايت حرمت خانواده و حفظ آبروى على (ع) است. او تمام مشكلات و كمبودها را تحمل كرد؛ اما خم به ابرو نياورد و هرگز محروميت رفاهى خويش را به رخ على (ع) نكشيد و در غياب شوهر از خانه و فرزندان او به خوبى نگهدارى كرد و زمانى كه على (ع) ميهمانى را به منزل دعوت مى‌كرد، زهرا (س) با اينكه مى‌دانست در خانه چيزى وجود ندارد به احترام شوهر از ميهمان به گرمى استقبال مى‌كرد و اگر لازم بود، كودكان خود را گرسنه مى‌خوابانيد و مختصر غذاى آنان را به ميهمان شوهر مى‌داد [1] و بدين گونه آبروى خانواده را حفظ مى‌كرد.

از مطالعه سيره‌زهرا (س) چنين بر مى‌آيد كه وى ازطرح‌مشكلات‌و نارساييهاى زندگى حتى نزد پدرش ابا داشت مگر آن گاه كه خود آن حضرت از وى مى‌پرسيد. [2]

روزى فاطمه (س) به حضور پدرش رسيد؛ در حالى كه آثار ضعف و گرسنگى در رخسارش نمايان بود. پيامبر (ص) وقتى اين حالت را ديد، دختر خود را در آغوش گرفت و دستهاى خود را به سوى آسمان بلند كرد و گفت: «اللَّهُمَّ رافِعَ الوَضْعَةِ وَ مُشْبِعَ الْجاعَةِ اشْبِعْ فاطِمَةَ بِنْتَ مُحَمَّدٍ؛ اى خدايى كه هر پستى را رفعت مى‌بخشى و هر گرسنه‌اى را سير مى‌كنى، گرسنگى دختر محمد را به سيرى تبديل كن!» [3]

از ديگر شئون مديريتى فاطمه (س) در محيط خانواده، تقسيم كار و وظايف ناشى از زندگى مشترك است. زمان زيادى از ازدواج على و فاطمه عليهما السلام نگذشته بود كه خدمت پيامبر (ص) رسيدند و از او خواستند تا كارهاى خانه را ميان آن دو قسمت كند. رسول خدا (ص) كارهاى خانه را به‌

[1] . ر. ك: درس دوازدهم

[2] . ر. ك: درس دهم

[3] . بحارالانوار، ج 43، ص 77