فاطمه (س) سپرد و مسئوليتهاى بيرون خانه را به على (ع)، [1] و بدين ترتيب على (ع) هيزم و آب مى‌آورد و زهرا (س) آرد را خمير مى‌كرد و نان مى‌پخت. [2] بر پايه توافقى ديگر، مسئوليت نظافت و جارو زدن خانه را نيز فاطمه (س) بر عهده گرفته بود. [3]

از آنجا كه بيشتر وقت اميرمؤمنان (ع) در مأموريتهاى نظامى و تبليغاتى خارج از شهر سپرى مى‌شد، به طور قهرى در بسيارى اوقات، فاطمه (س) علاوه بر انجام دادن كارهاى خانه، ناگزير از سامان دادن امور خارج از خانه نيز بود. بدين جهت امير مؤمنان (ع) فرموده است: «فاطمه آنقدر بامشك آب كشيد كه آثار بند مشك بر بدنش پيدا بود.» [4]

از سوى ديگر على (ع) نيز در كارهاى خانه به همسرش كمك مى‌كرد. در روايت آمده است كه روزى رسول خدا (ص) وارد خانه دخترش زهرا (س) شد و ديد فاطمه و على- عليهما السلام- مشغول كارند و به كمك يكديگر گندم يا جو آسياب مى‌كنند. رسول خدا (ص) خواست به آنان كمك كند و پرسيد: «كداميك خسته تريد» على عرض كرد: «يا رسول اللَّه! فاطمه.» پيامبر (ص) به جاى فاطمه (س) نشست و كار او را انجام داد. [5]

مقام معظم رهبرى در بيانى زيبا مسئوليت شوهردارى حضرت زهرا (س) را چنين تحليل مى‌كند:

شما ببينيد شوهردارى فاطمه زهرا (س) چگونه بود. در طول ده سالى كه‌

[1] . همان، ص 81

[2] . همان، ص 15

[3] . همان، ص 31

[4] . همان، ص 82

[5] . همان، ص 50-51