شيوه‌هاى تربيتى حضرت زهرا (س)

تعليم و تربيت يك علم و فن و هنر است كه موضوع آن در درجه اول، روح و جان آدمى است. از اين رو، روشها و شيوه‌هاى خاص خود را مى‌طلبد. رفتار معصومان از جمله حضرت زهرا (س) به عنوان كسانى كه خداوند امر تعليم و تربيت و تزكيه انسانها را به آنان واگذاشته است، در اين زمينه بهترين و مفيدترين الگو است. در ادامه بحث به برخى شيوه‌هاى تربيتى حضرت زهرا (س) اشاره مى‌كنيم. باشد كه براى همه مادران و پدران مفيد افتد.

1. زمان تربيت:

آغاز تربيت و اثر گذارى بر متربّى از چه زمانى است؟

نظرات مختلف است؛ ليكن آموزه‌هاى دينى و سيره معصومان- عليهم السلام- آن را از دوران باردارى مادر و حتى پيش از آن مى‌داند كه پرداختن به اين موضوع مجال بيش‌ترى مى‌طلبد.

حضرت زهرا (س) هنگام باردارى و در زمان شير دادن به فرزندان خويش آداب و سنن اسلامى را به دقت رعايت مى‌كرد. انتخاب نام مناسب براى فرزند، كه اثر بسزايى در روح كودك دارد، گفتن اذان در گوش راست و اقامه در گوش چپ فرزند، عقيقه كردن به نام او، تراشيدن سر فرزند در هفتمين روز ولادت او و هم‌وزن موهاى سر، نقره صدقه دادن و نيز براى قابله و همسايه‌ها هديه فرستادن، از سنتها و آداب اسلامى ولادت فرزند است كه مورد اهتمام و عنايت حضرت زهرا (س) بود. [1]

2. محبت و شفقت:

حضرت زهرا (س) نسبت به فرزندانش بسيار مهربان‌

[1] . ر. ك: بحارالانوار، ج 43، ص 239-240 و 257