مى‌نهد [1] و برادر از برادر، فرزند از مادر و پدر و همسر از همسر فرار مى‌كند، [2] همواره دغدغه خاطر فاطمه (س) بود. از اين رو، از پيامبر (ص) پرسيد: «پدر جان! در آن موقف بزرگ، روز وحشتها و روز بزرگ‌ترين ترسها، كجا تو را پيدا كنم؟» رسول خدا (ص) فرمود: «فاطمه جان! نزد دروازه بهشت، در حالى كه پرچم حمد را به اهتزاز در آورده‌ام و امّتم را شفاعت مى‌كنم.»

- اگر آن‌جا تو را نيافتم؟

- در كنار حوض كوثر، آن‌جا كه مشغول سقايت امّتم هستم ....

- اگر آن‌جا نيز تو را نيافتم؟

- در كنار جهنّم، در حالى كه شعله‌هاى آتش را از امّتم دور مى‌كنم.

اينجا فاطمه (س) آرام گرفت وغم از چهره‌اش زدوده شد. [3]

روزى رسول خدا (ص) بر فاطمه (س) وارد شد و او را نگران و اندوهگين يافت. از او پرسيد: «دخترم! حزن و اندوهت براى چيست؟» فاطمه (س) گفت: «پدرجان ياد كردم روز محشر و توقف مردم را در آن روز در حالى كه برهنه‌اند.» [4]

در روايتى ديگر آمده است: روزى رسول خدا (ص) نزد زهرا (س) آمد و او را گريان ديد. پرسيد: «اى نور چشم من! چه چيزى باعث گريه تو شده است؟» زهرا (س) گفت:

آيه (وَ حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُم احَداً) (كهف: 47)

[و همه‌آنان (انسانها) را برمى‌انگيزيم، و احدى ازايشان‌را فروگذار نخواهيم كرد.] [5]

[1] . حج (22)، آيه 2 (يَوْمَ‌ تَرَوْنَها تَذْهَلُ‌ كُلُّ‌ مُرْضِعَةٍ‌ عَمّا ارْضَعَتْ‌ وَ تَضَعُ‌ كُلُّ‌ ذاتِ‌ حَمْلٍ‌ حَمْلَها).

[2] . عبس (80)، آيه 34-36 «يَومَ‌ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ‌ اخيهِ‌ و امِّهِ‌ وَ ابيهِ‌ وَ صاحِبَتِهِ‌ وَ بَنيهِ‌»

[3] . امالى صدوق، مجلس 46، ص 350، حديث 14

[4] . بحارالانوار، ج 8، ص 53

[5] . ملحقات احقاق الحق، ج 25، ص 527