اينجاست كه فاطمه (س) پيوسته خود را براى عبادت از همه چيز فارغ مى‌نمود. امام باقر (ع) مى‌فرمايد: روزى رسول خدا (ص) سلمان را به خانه فاطمه (س) فرستاد. سلمان مى‌گويد: پشت در، لختى توقف و سپس سلام كردم و وارد خانه شدم. شنيدم فاطمه (س) در اندرون، قرآن مى‌خواند و آسياب دستى در بيرون اتاق خود مى‌چرخد، بدون آنكه كسى كنار آن باشد.

پيامبر (ص) وقتى گزارش سلمان را شنيد تبسم كرد و فرمود:

سلمان! خداوند قلب و جوارح دخترم فاطمه را سرشار از ايمان كرده، به گونه‌اى كه وى براى عبادت و فرمانبردارى حق تعالى خود را از همه چيز فارغ ساخته است.

در پايان روايت از قول پيامبر (ص) آمده است كه خداوند فرشته‌اى را مأمور كرده بود تا آسياب را بچرخاند. [1]

دختر پيامبر (ص) با همه وجود عبادت مى‌كرد و به آثار و بركات آن اذعان داشت؛ از اين رو مى‌فرمود:

«مَنْ اصْعَدَ الىَ اللَّهِ خالِصَ عِبادَتِهِ اهْبَطَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ الَيْهِ افْضَلَ مَصْلَحَتِهِ.» [2]

كسى كه عبادت خالصانه خود را به درگاه خداوند صعود دهد، پروردگار بزرگ، برترين مصلحت او را برايش فرو خواهد فرستاد.

عبادت فاطمه (س) از منظر پيامبر (ص)

رسول خدا (ص) نزديك‌ترين فرد به فاطمه (س) بود و بيش از هر كسى‌

[1] . بحارالانوار، ج 43، ص 46

[2] . نهج الحياة، ص 16