اخلاق، روان‌شناسى، فقه، فلسفه، رياضيات، يا آن كه ميان آن‌ها مشترك است. در اين مسير نيز مسلمانان از اين كلام پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله الهام گرفتند كه مى‌فرمايند:

«الْعِلْمُ عِلْمانِ: عِلْمُ الْادْيانِ وَ عِلْمُ الْابْدانِ»؛ [1]

علم (در اصل) بر دو نوع است: كالبدشناسى و دين‌شناسى.

علوم و فنونِ رايج جهان، در ريشه‌يابى و هدفمندى به يكى از اين دو منتهى مى‌شود؛ زيرا هر يك از آن‌ها سرانجام يا در خدمت بدن است يا دين آدمى (تجربى و انسانى) و در غير اين صورت، علمى است بى هدف، زايد بر نياز و آموزش آن، تلاشى است بيهوده و حتى گاهى ممنوع.

1) - بحارالانوار، ج 1، ص 220.