بود. دخت پيامبر صلى الله عليه و آله براى كسب رضاى خدا و در راستاى تقويت ولايت همواره رضايتمندانه و خالصانه از دستورات مولاى خويش اطاعت مى‌كرد و ضمن اينكه خود به تكليف عمل مى‌كرد، در عمل به پيروان خويش درس فرمانبرى از ولى امر را مى‌آموخت و پس از آن با گفتار، مردم را به حمايت از امام حق فرا مى‌خواند.

حضرت فاطمه عليها السلام در زمان پدر نيز چنين بود. آن حضرت پيش از آنكه خود را دختر پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله بداند، بنده خدا و پيرو پيامبر صلى الله عليه و آله و مطيع ولى امر مى‌دانست. از اين رو، دستوراتى كه براى مسلمانان نازل مى‌شد، كاملًا آنها را اجرا مى‌كرد و خود را استثناء نمى‌نمود. اين مطلب، در پيروى آن حضرت از ولايت نيز بخوبى مشاهده مى‌شود. اطاعت از پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله را به‌عنوان اينكه او «رسول خدا» است و بر او «ولايت» دارد، «واجب» مى‌دانست.

در زمان پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله برخى از مسلمانان براى پيشواى خود عنوان احترام آميزى بكار نمى‌بردند و به همان شيوه جارى، كه با يكديگر صحبت مى‌كردند، در حضور آن حضرت نيز به گفتگو مى‌نشستند و خطاب به او مى‌گفتند: يا محمد. يا محمد.

پروردگار متعال با نزول آيه مباركه: (لا تَجْعَلُوا دُعاءَ الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعاءِ بَعْضِكُمْ بَعْضاً)، [1]

صدا كردن پيامبر را در ميان خودتان، مانند صدا كردن يكديگر قرار ندهيد. مسلمانان را توبيخ كرد و دستور داد در گفتگو با پيشواى عاليمقام خود، ادب را رعايت كنند. مسلمانان به مناسبت كلمه «الرسول» در آيه، عنوان «رسول الله» را براى پيشواى خود انتخاب كردند.

[1] - سورۀ نور، آيۀ 63