به ديگران عنوان مى‌شود كه مورد عنايت پيامبر بوده‌اند و مواردى بسيار كم اهميت را- بر فرض درستى- شاهد مى‌آورند «1». حقيقت امر اين است كه دست سياست بازى، فضيلت و شايستگى حضرت‌على (ع) را نديده گرفت و او را از صحنه كنار زد.

جانشينى على (ع) و كامل شدن دين‌

حادثه غدير از جنبه ديگرى نيز قابل دقت و اهميت است. به عقيده بسيارى از مفسران آيه زير كه از كامل شدن دين اسلام و نوميدى كافران خبر مى‌دهد در روز غدير خم و پس از تعيين حضرت على (ع) به جانشينى پيامبر نازل شده است.

(... الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْ دينِكُمْ فَلاتَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْيَوْمَ اكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ اتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتى‌ وَ رَضيتُ لَكُمُ الاسْلامَ ديناً ...) «2»

امروز كافران از اينكه به دين شما دستبرد زنند نوميد شدند؛ پس شما از آنان نترسيد و از من بيم داشته باشيد. امروز دين شما را كامل گردانيدم و بر شما نعمت را تمام كردم و آيين اسلام را برايتان برگزيدم.

از اين آيه استفاده مى‌شود كه انتخاب حضرت‌على (ع) ضمانتى براى اجراى احكام دينى بود. در حقيقت با تعيين على (ع) به عنوان مرجع مردم در امور اسلامى، دين اسلام به درجه كمال خود رسيد و رسول خدا (ص) با انجام اين كار بزرگ ادامه كار را به اهل آن سپرد و رسالت الهى‌اش را به پايان برد.

سپاه اسامه‌

رسول خدا (ص) در واپسين روزهاى زندگى، سپاهى براى جنگ باروميان تدارك ديد كه فرماندهى آن با جوانى به نام «اسامةبن‌زيد» بود. آن حضرت بر شركت افراد در اين‌

---------------

(1) - براى اطلاع بيشتر، ر. ك. المقالات و الفرق، سعدبن عبدالله اشعرى، مركز انتشارات علمى و فرهنگى، ص 3

(2) - مائده، آِیه3