سادگى بيان‌

رسول خدا (ص) همانند تمام پيامبران الهى، گفتارى ساده، صريح و بى‌پيرايه اشت. آن حضرت مقاصد خود را در قالب عبارتهايى بسيار ساده و روشن و با استفاده از واژه‌ها و اصطلاحات عامه مردم بيان مى‌كرد. گفتار ايشان بگونه‌اى ساده بود كه براى فهم آن نياز به دقت و تأمل نبود، بلكه شنيدن آن انسانهاى جوياى حقيقت را به تفكر وا مى‌داشت.

سخن رسول خدا (ص) قالى متناسب فهم عموم و محتوايى عالمانه داشت كه فكر فيلسوفان بزرگ را در طول تاريخ اسلام متوجه خود ساخته است.

براى نمونه به چند سخن اشاره مى‌كنيم:

«انَّما اهْلَكَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِكُمْ أَنَّهُمْ كانُوا اذا سَرَقَ فيهِمُ الشَّريفُ تَرَكُوهُ وَاذا سَرَقَ فيهمُ الضَّعيفُ أَقامُوا عَلَيْهِ الحَدَّ» «1»

هلاك پيشينيان شما از آنجا بود كه هرگاه بزرگى دزدى مى‌كرد، او را رها مى‌كردند و اگر ناتوانى دزدى مى‌كرد، حد بر او جارى مى‌ساختند.

«انَّما شِفاءُ الْعَىِّ السُّؤالُ» «2»

همان علاج نادانى پرسيدن است.

«ايَّاكُم‌ وَالطَّمَعَ فَإنَّهُ هُوَ الْفَقْرُ الْحاضِرُ» «3»

از طمع بپرهيزيد كه همانا فقر موجود است.

آرى، رسول خدا (ص) كه براى هدايت همه انسانها برانگيخته شده بود. گفتارى در خور فهم همگان داشت. سخن پيامبران با فيلسوفان و دانشمندان يك تفاوت عمده دارد و آن اينكه پيامبران چيزى را مى‌گويند كه ناظر بر زندگى روزمره مردم و نيز اصلاح آخرت آنان است. عمل به گفتار آنها ضامن سعادت دنيا و آخرت مردم است، در حاليكه

----------------

(1) . نهج الفصاحه، گردآوردۀ ابوالقاسم پاينده، ص 191، انتشارات جاويدان، چاپ نهم

(2) . همان، ص 192

(3) . همان، ص 199