بويژه در زمان پيروزى، خود را همراه انقلاب نشان مى‌دادند تا از آن بهره‌گيرند، مانند جبهه ملى، نهضت آزادى، سازمان مجاهدين خلق (منافقين) و گروههاى چپ كه بعدها بتدريج يكى پس از ديگرى راه خود را جدا كرده، مقابل انقلاب ايستادند.

گروه سوم هواداران رژيم فاسد گذشته بودند كه عده‌اى از آنها از ترس فرار را بر قرار ترجيح دادند و بسيارى از اموال مردم را به غارت بردند و عده‌اى ديگر كه قدرت فرار نداشتند و يا تصور مى‌كردند مى‌توانند بمانند و با تطبيق خود با شرايط جديد سوءاستفاده كنند، ماندند.

انقلاب اسلامى براى حراست از خود در برابر مخالفان خارجى، بويژه استكبار جهانى و نيز در برابر توطئه‌گران داخلى نياز به نيروى نظامى ويژه‌اى داشت. از اين رو، در نخستين روزهاى پيروزى انقلاب، كميته انقلاب اسلامى و با فاصله‌اى اندك سپاه پاسداران انقلاب اسلامى ايران شكل گرفت و از آنجا كه خطر حمله خارجى وجود داشت، امام امت فرمان تشكيل بسيج را صادر كرد و در عين حال، ارتش باقيمانده از رژيم شاه و نيز شهربانى و ژاندارمرى با تغيير و تحولات پياپى در فرماندهان آنها بازسازى شد و اين مجموعه با حمايت توده مردم به دفاع از انقلاب اسلامى پرداخت.