جاسوس ابن زياد، به عنوان نيروى انقلابى و هوادار مسلم با طرفداران مسلم تماس گرفت و به بهانه اينكه مى‌خواهد مبلغى را براى تهيه سلاح و امكانات مبارزه، به مسلم تحويل دهد، به تدريج پناهگاه مسلم را كشف كرد. [1]

دستگيرى هانى قبل از مسلم براى ابن زياد بسيار مهم بود، زيرا با وجود هانى و نيروهاى زياد او، امكان دسترسى به مسلم نبود از اين رو با نقشه‌اى پاى هانى را به دارالاماره كشيد و او را همان جا زندانى كرد. [2]

آغاز حمله مسلحانه‌

مسلم پس از دستگيرى هانى به ياران خويش دستور داد، شروع نهضت را در قالب درگيرى با نيروهاى دشمن در شهر اعلام كنند. شعار پرشور «يا منصور، امِت» توسط مسلم و يارانش در كوچه‌هاى كوفه طنين‌انداز شد، دلها به هم پيوست و سربازان دين و وفاداران به مسلم از هر سو براى يارى او گرد آمدند. قلب تپنده اين حركت، خانه هانى بود كه مسلم را در خود جاى داده بود. در خانه‌هاى اطراف نيز چهار هزار نيروى مسلّح براى كارهاى ضرورى به عنوان ذخيره آماده بودند. مسلم، نيروها را سازماندهى كرد و به سوى كاخ ابن زياد حركت كردند. [3]

ابن زياد در مسجد بود كه اين خبر به وى رسيد. او فورى به قصر رفت، درها را بستند و در آنجا پناه گرفتند. قصر به محاصره نيروهاى مسلم درآمد و مسجد از ياران او پر شد و هر ساعت بر تعدادشان افزوده مى‌شد. [4]

ابن زياد از همان جا بر ضدّ مسلم وارد عمل شد و توسط گروههايى به اختلاف افكنى بين سپاه مسلم و تهديد مردم به مجازات شديد و آمدن نيروهاى كمكى از شام پرداخت. اين اقدامات در سست ايمانان اثر كرد و تنها چهار هزار نفر از سى هزار بيعت كننده ماندند و مسلم با كمك اين افراد جنگيد، تعدادى از يارانش به شهادت رسيدند و خود نيز مجروح‌

[1] . ارشاد، ص 207

[2] . همان مدرك، ص 208

[3] . كامل، ج 4، ص 30

[4] . مقتل الحسين، خوارزمى، ج 1، ص 206