درس نهم

قيس بن سعد، سعيد بن قيس

قيس بن سعد

قيس بن سعد بن عباده خزرجى از اصحاب عاليقدر پيامبر (ص)، امام على و امام حسن عليهماالسلام بود. پدرش سعد بن عباده از دوازده نقيب [1] انصار و حامل پرچم انصار در جنگهاى صدر اسلام و مورد توجّه حضرت رسول (ص) بود. او پسرش قيس را به خدمت پيامبر (ص) گماشت.

قيس قوى هيكل و داراى قدرت بدنى زياد و قد بلندى بود بگونه‌اى كه وقتى بر اسبى مى‌نشست، پاهايش به زمين مى‌رسيد. ملازم بودن با پيامبر (ص) در سفر و حضر سبب بهره فراوان او از علم نبوى شده بود و پس از رسول خدا (ص)، همنشينى با امام على (ع) سبب رشد علمى او گرديد.

او از راويان حديث است و از پيامبر (ص) و امام على (ع) مستقيم، يا به واسطه پدرش و ديگران حديث نقل كرده است. جود و بخشش، كمك به ديگران، شجاعت، عبادت، سياست، ظلم ستيزى، سخنورى- بويژه در صحنه جنگ-، دوستى اهل بيت، قدرت فرماندهى و مديريت از صفات بارز قيس است.

قيس در زمان پيامبر (ص)

قيس در حكومت رسول خدا به منزله رئيس پليس بود كه وظايف و مأموريتهاى شهرى را

[1] . نقيب به معنى ضامن است و چون دوازده نفر از اهل مدينه اسلام آوردن قومشان را ضمانت كردند به آنها نقيب گفته‌مى‌شود