درس سيزدهم

عمرو بن حمق، مخنف بن سليم، سهل بن حنيف

عمرو بن حمق‌

عمرو بن حمق خزاعى از اصحاب رسول اكرم (ص) و يار با اخلاص اميرمؤمنان و امام مجتبى عليهما السلام است. او بعد از صلح حديبيه به مدينه مهاجرت كرد و در زمره بهترين اصحاب پيامبر (ص) درآمد. عمرو سراپا شيفته و دلباخته اميرمؤمنان بود؛ چنانكه در روايتى چنين آمده است:

عمرو بن حمق براى على (ع) مانند سلمان براى پيامبر (ص) بود. (1)

عمرو در دوره عثمان‌

مبارزات عمرو، از دوره عثمان و هنگام اوج‌گيرى قيام مردم عليه عثمان آغاز مى‌شود. او به اتّفاق گروهى ديگر از بزرگان كوفه مانند مالك اشتر، كميل و ... از خليفه سوّم انتقاد كردند.

عثمان نيز دستور مجازات و تبعيد آنها را به شام و مصر صادر كرد. (2) سپس عمرو، همراه نيروهاى مصرى در اعتراض به عثمان به مدينه آمد و نقش وى به اندازه‌اى بود كه اين نيروها را سپاه عمرو بن حمق مى‌ناميدند. از اين رو، عثمان به حاكم مصر نوشت:

اين چهار نفر را صد تازيانه بزن و سر و ريششان را بتراش و آنها را زندانى كن. (3)