من تعجّب كردم. او گفت اين چيزى نيست، زنان پيامبر (ص) واز جمله دختر تو در برابر آن حضرت با وى بگومگو مى‌كنند. سپس جريان نزول آيات سوره تحريم را بيان مى‌كند. [1]

اسلام حق انتخاب همسر را براى زنان محفوظ داشته، رضايت او را در ازدواج شرط دانسته است وكسى نمى‌تواند او را بدون رضايتش به همسرى درآورد. [2] مهريه نيز از آن زن است؛ و مرد باهيچ بهانه‌اى نمى‌تواند چيزى از آن بكاهد.

قرآن كريم درباره مهريه زنان فرموده است:

(وَاتُوا النِّساءَ صَدُقتِهِنَّ نِحْلَةً، فَانْ طِبْنَ لَكُمْ عَنْ شَىْ‌ءٍ مِنْهُ نَفْساً فَكُلُوهُ هَنيئاً مَريئاً) [3]

و به زنان مهرشان را به خوشى بدهيد، پس در صورتى كه آنان پاره‌اى از آن را از روى رغبت به شما بخشيدند، آن را به گوارايى و خوشى بخوريد.

يكى از رسوم ناپسند روزگار جاهليت اين بود كه وقتى مردى زنش را دوست نمى‌داشت و مى‌خواست او را طلاق دهد، با تهمتهاى ناروا او را وادار مى‌كرد كه مهريه را هم پس بدهد و چنين استدلال مى‌كرد كه آن مقدار مهريه براى زن زياد بوده است. اسلام اين رسم ظالمانه را برانداخت و باز پس گرفتن مهريه را ممنوع اعلام كرد.

قرآن كريم دراين باره فرموده است:

(وَانْ ارَدْتُمُ اسْتِبْدالَ زَوْجٍ مَكانَ زَوْجٍ وَاتَيْتُمْ احْدايهُنَّ قِنْطاراً فَلا تَاْخُذُوا مِنْهُ شَيْئاً اتَاْخُذُ ونَهُ بُهْتاناً وَ اثْماً مِبيناً) [4]

اگر خواستيد زنى را رها كنيد و زنى ديگر به جاى او اختيار كنيد و مال بسيار مهر او

[1] بـراى آگـاهـى بـيـشتر از جريان ، رجوع كنيد به تفسير درّالمنثور، ج 8، ص 220، نشر دارالفكر بيروت .

[2] ر.ك .، لمعه دمشقيه ، كتاب نكاح .

[3] نساء، آيه 4.

[4] نساء، آيه 21.