عوض مى‌كردند.

زناشويى دوستانه‌

برخى ازمردان و زنان بايكديگر روابط محرمانه بر قرار مى‌كردند. اين نوع رابطه تا آنجا كه به بدنامى زن منتهى نشود، اشكالى نداشت. عربها معتقد بودند كه آنچه محرمانه و پنهانى باشد، مانعى ندارد، ولى آنچه آشكار شده، مايه عاراست. [1]

اسلام رابطه ميان زن و مرد از راههاى نامشروع را حرام ساخت، چه اين روابط پنهان بماند و چه آشكار شود. مرد و زن مسلمان بايد اهل عفت باشند و به نامحرم چشم ندوزند. رابطه نامشروع دراسلام حتى در حد يك نگاه هم حرام است.

زناشويى همگانى‌

يكى از انواع زناشويى كه به وسيله ثروتمندان براى كسب درآمد ترويج مى‌شد، زناشويى همگانى بود. افراد پولدار كنيزكان خود را به فحشا وادار مى‌كردند. فرزندانى كه از اين طريق متولد مى‌شدند، به كمك قيافه‌شناسان به يكى از مردان منتسب مى‌شدند و اين امرى عادى به شمار مى‌رفت. اسلام اين نوع زناشويى را ممنوع و وادار كردن كنيزان را به فحشا نكوهش كرد. [2]

قرآن كريم در اين باره چنين فرموده است:

(وَلا تُكْرِهُوا فَتَياتِكُمْ عَلَى الْبِغاءِ انْ ارَدْنَ تَحَصُّناً لِتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَيوةِ الدُّنْيا) [3]

[1] اسلام و عقايد و آراء بشرى ، ص 609.

[2] همان مدرك .

[3] نور، آيه 33