دُونِ اللَّهِ انْ كُنْتُمْ صادِقينَ فَانْ لَمْ يَسْتَجيبُوا فَاعْلَمُوا أَنَّما انْزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ وَانْ لَّاالهَ الَّا هُوَ فَهَلْ انْتُمْ مُسْلِمُونَ) [1]

يا مى‌گويند: آن (قرآن) را از پيش خود ساخته است. بگو اگر راست مى‌گوييد هر كه راتوانيد در برابر خدا بخوانيد، پس ده سوره ا زپيش خود ساخته همانند آن بياوريد. پس اگر اين دعوت را اجابت نكردند بدانيد كه آنچه نازل شده به علم خداست و اينكه معبودى جز او نيست. پس آيا شما گردن مى‌نهيد؟

باز هم مشركان و مخالفان از هماوردى عاجز ماندند. خداوند در مرحله سوّم يك درجه ديگر تخفيف داد و از آنان خواست تا يك سوره مانند قرآن بياورند. اين بار آنان را بيم داد كه از تلاش بيهوده دست بردارند و از آتش دوزخ بپرهيزند.

(وَانْ كُنْتُمْ فى رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَادْعُوا شُهَداءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ انْ كُنْتُمْ صادِقينَ فَانْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتى‌ وَ قُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجارَةُ اعَدِّتْ لِلْكافِرينَ) [2]

واگر درباره آنچه بربنده خويش فرو فرستاديم شك مى‌ورزيد اگر راست مى‌گوييدگواهان خود را بغيراز خداوند بخوانيد و سوره‌اى به مانند آن بياوريد. پس اگر اين كار را نكنيد وهرگز نخواهيد كرد، از آتشى پروا گيريد كه هيمه‌اش آدميان و سنگ است كه براى كافران آماده شده است.

آيه‌هاى مبارزه طلبى قرآن مربوط به دوره مكّه مى‌باشد و سوره‌هاى اين دوره اغلب كوچك و آيه‌ها نيز كوتاه است. خداوند متعال با خصم تا آنجا كه ممكن بود مماشات كرد و آسانترين شرايط ممكن را قرار داد، اما دشمن در نهايت غرور به زانو در آمد و تلاشهاى او نه تنها سودى نبخشيد، بلكه طبل رسوايى او را نيز به صدا درآورد.

خداوند خبر ناتوانى آنان را داد وگفت:

[1] هود، آيات 13 ـ 14.

[2] بقره ، آيات 23 ـ 24.