احمد است، بشارت مى‌دهم.

همچنين مى‌فرمايد:

(الَّذينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِىَّ الْامِّىَّ الَّذى‌ يَجِدُونَهُ مَكْتُوباً عِنْدَهُمْ فِى التَّوْراةِ وَالْانْجيلِ ...) [1]

كسانى كه از پيامبر امّى پيروى مى‌كنند كه او را نزد خودشان در تورات و انجيل نوشته مى‌يابند.

دانشمندان يهود و نصارا نيز اين مطلب را قبول داشتند كه پس از حضرت عيسى وموسى پيامبرى خواهد آمد. داستان بُحيراى راهب در تاريخ زندگى رسول خدا (ص) مشهور است. بحيرا در شام سكونت داشت و آمدن پيغمبرى در آخرالزمان براى وى قطعى بود.

وقتى رسول خدا (ص) را ملاقات كرد تصديق كرد كه آن حضرت پيامبر آخرالزمان است. [2]

علماى يهود نيز از ظهور رسول خدا (ص) باخبر بودند، ولى پنداشتند كه آن پيامبرنيز از ميان خودشان خواهد بود، از اين رو يهوديان مدينه كه با قبايل اوس و خزرج در ستيز بودند، هميشه به آنان مى‌گفتند كه پيامبرى ظهور خواهد كرد و ما پيرو او شده، شما را مغلوب خواهيم كرد. [3] اين خبر، مردم مدينه را هشيار كرد. زمانى كه به مكه آمدند و رسول خدا (ص) را ملاقات كردند، يقين نمودند كه آن حضرت همان پيامبرى است كه يهوديان مى‌گويند. با اين اعتقاد اسلام آوردند و در شمار ياران فداكار رسول خدا (ص) درآمدند.

وقتى پيامبر اكرم (ص) مبعوث شد، يهوديان دريافتند كه بر خلاف انتظار آنان پيامبر (ص) عرب است واز يهوديان نيست. از اين رو، حسادت ورزيده و با آن حضرت از

[1] اعراف ، آيه 157.

[2] سيرت رسول الله ، ج 1، ص 158 ـ 162.

[3] همان مدرك ، ص 185.