علاوه بر بت پرستى آيينهاى ديگر مثل يهوديت و
مسيحيت در عربستان معمول بود. يهود در يثرب، خيبر، وادىالقرى و تيما منتشر بودند،
و مسيحيان در ناحيه نجران و يمن سكونت داشتند. [2]
كعبه، حج و حرم
كعبه، پس از بناى آن به وسيله حضرت ابراهيم (ع) و
برگزار شدن مراسم حج براى عربها مكان مقدّس و قابل احترامى به شمار مىرفت، آنان
شعاير حج را همان گونه كه حضرت ابراهيم (ع) برقرار كرده بود، به جا مىآوردند، در
عين حال بدعتى جاهلى و شرك آميز نيز در آن پديد آورده بودند. [3] اسلام حج را
تثبيت كرد و تمام بدعتهاى روزگار جاهليت را از ميان برداشت. [4]
از ديگر سنن ابراهيمى كه در ميان عرب جارى بود و
اسلام نيز آن را تثبيت كرد، احترام منطقه «حرم» بود كه خونريزى در آن ممنوع بود و
هر كس به آن وادى وارد مىشد تا زمانى كه از آن خارج شود در امان بود، اين احترام
در اسلام نيز همچنان باقى ماند. [5]
[5] مـنـطـقه حرم
شامل مكه ، منى ، مشعرالحرام و بخشى از سرزمينهاى ديگر است كه از چهار جـهـت
مـحـدود بـه حـدود خاصى است .براى آگاهى بيشتر رجوع كنيد به مرآة الحرمين ، ج 8، ص
225.