آيا (بت) بعل را مىخوانيد و بهترين آفريننده را وا
مىگذاريد؟!
سه بت «لات»، «منات» و «عزى» را «بناتالله» يعنى
دختران خدا مىناميدند و بر اين باور بودند كه نزد خدا از آنها شفاعت مىكنند و
گاهى اسامى خود را با نام بندگى آنها مىناميدند مثل عبدالعزى، عبد ودّ و .... [2]
قرآن كريم نظر عرب در مورد پرستش بتان چنين بيان
مىكند كه آنان بتها را شفيع نزد خداوند و وسيله نزديك شدن به او مىدانستند.
آگاه باشيد كه دين خالص براى خداست و آنان كه غير
خدا را ولى خود گرفتند (گفتند) ما آنها را نمىپرستيم مگر اينكه ما را به درگاه
خدا نزديك گردانند.
نوعى اعتقاد به جبر نيز در عقايد مشركان دوره
جاهليت ديده مىشود؛ آنجا كه مىگفتند: اين اراده خداوند است كه ما بت مىپرستيم و
اگر او نمىخواست ما چيزى را با او شريك نمىگرفتيم.
(وَ قالَ الَّذينَ
اشْرَكوُا لَوْ شاءَ اللَّهُ ما عَبَدْنا مِنْ دُونِهِ مِنْ شَىْءٍ نَحْنُ وَ لا
اباؤُنا وَ