مغلوب حياى زنان پاكدامن خواهد شد. در چنين جامعه‌اى، علاقه و رغبت به حفظ آداب و شعائر اسلامى بيشتر به چشم مى‌خورد. بعد از اين مقدمه اكنون برخى از احكام مربوط به زنان را كه در حفظ عفت عمومى جامعه تأثيرگذار است، بررسى مى‌كنيم.
از جمله احكام مورد نظر ما، آرايش زنان و مسائل مربوط به آن است. قبل از هر چيز بايد دانست كه اسلام به زيبايى و آرايش ارج مى‌نهد و آن را گرايشى خدايى مى‌داند. انسان بر حسب فطرت الهى، به زيبايى علاقه دارد و در جريان زندگى خود، آن را پى مى‌جويد. اسلام هم اين غريزه را ستوده و مورد تأكيد قرار مى‌دهد. در همين رابطه قرآن كريم مى‌فرمايد:

(قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِيَ لِلَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا خَالِصَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ كَذلِكَ نُفَصِّلُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ.)

(اعراف: 32)

(اى پيامبر) بگو: زيورهايى را كه خدا براى بندگانش پديد آورده، و (نيز) روزى‌هاى پاكيزه را چه كسى حرام گردانيده؟ بگو: اين (نعمتها) در زندگى دنيا براى كسانى است كه ايمان آورده‌اند و روز قيامت (نيز) خاص آنان مى‌باشد. اين گونه آيات (خود) را براى گروهى كه مى‌دانند به روشنى بيان مى‌كنيم.

امام صادق 7 نيز مى‌فرمايد:

انَّ اللَّهَ جَميلٌ وَ يُحِبُّ الْجَمالَ.[1] خداوند زيباست و زيبايى را دوست دارد.

شريعت اسلام، با در نظر گرفتن اين فطرت طبيعى و نيز حالات روحى زن، آرايش و زينت كردن را براى او بيش از مردان، جايز دانسته است. اين جواز هم در چهره و هم در لباس جارى است.

[1]. وساِیل الشِیعه، ج 5، ص 5.