امام باقر 7 مى‌فرمايد:

«لَو اتيتُ بِشابٍّ مِنْ شَبابِ الشّيعَةِ لا يَتَفَقَّهُ لَأَدَّبْتُهُ» (1)

اگر يكى از جوانان شيعه را نزدم بياورند كه تفقّه نمى‌كند، او را تأديب مى‌كنم!

امام كاظم 7 نيز مى‌فرمايد:

«لَوْ وَجَدْتُ شابًّا مِنْ شُبَّانِ الشّيعَةِ لا يَتَفَقَّهُ لَضَرَبْتُهُ عِشْروُنَ سَوْطاً» (2)

اگر يكى از جوانان شيعه را بيابم كه دانش‌هاى ضرورى دين را نمى‌آموزد، بيست ضربه تازيانه به او مى‌زنم!

قلمرو احكام دين، كليه دستورهاى عملى اسلام را در برمى‌گيرد؛ و به تعبير امام‌خمينى (ره):

«هيچ موضوع حياتى نيست كه اسلام، تكليفى براى آن مقرر نداشته و حكمى درباره آن نداده باشد.» (3)

ابتداى ورود به فراگيرى احكام براى افراد غيرمجتهد، «تقليد» مى‌باشد. لذا نخست به بررسى تقليد در احكام مى‌پردازيم.

تقليد در احكام، عمل كردن به دستور مجتهد است. (4) همچنين به مجتهدى كه انسان از او تقليد مى‌كند، «مرجع تقليد» مى‌گويند.

شرايط مرجع تقليد

---------------------

(1) - بحارالانوار، ج 1، ص 214

(2) - همان، ج 78، ص 346

(3) - ولايت فقيه، امام خمينى (ره)، ص 9

(4) - توضيح المسائل، امام خمينى (ره)، مسأله 2 (از اين پس تا پايان جزوه هرجا به توضيح المسائل امام‌خمينى (ره) آدرس داده مى‌شود، فقط كلمۀ «مسأله» و شمارۀ آن، درمتن ودر پايان مسأله مى‌آيد