همچنين مى‌توان از كتاب «الحاوى» تأليف دانشمند بزرگ جهان اسلام، رازى، نام برد. اين كتاب در علم پزشكى عصر خود، تحولى ژرف ايجاد كرد و به لاتين ترجمه شد و در اروپا به عنوان كتاب درسى در علم پزشكى مورد بهره‌بردارى قرار گرفت.

نيز مى‌توان از دانشمندان ديگرى مانند ابن رشد، الزهراوى اندلسى صاحب كتاب‌هاى التصريف و التيسير نام برد كه ابتكارات و اختراعات ارزشمندى در علم پزشكى به جامعه پزشكى ارزانى داشتند. [1]

همچنين گفتنى است در تأسيس بيمارستان، مسلمانان، بهترين و بهداشتى‌ترين بيمارستان‌ها را در عصر خود، بنا كردند. اولين مكانى كه براى درمان بيماران، در زمان پيامبر اسلام 6 تأسيس شد، چادرى بود در داخل مسجد النبى كه در آن بيماران و مجروحين جنگ، معالجه مى‌شدند و پيامبر 6 از آنان عيادت مى‌كرد و آنها را مورد تفقد قرار مى‌داد.

اولين بيمارستانى كه به صورت رسمى بنا شد، بيمارستانى در دمشق بود كه توسط وليد بن عبد الملك در سال 88 ه. تأسيس شد و او پزشكانى را در اين بيمارستان به كار گرفت و حقوق به آنها پرداخت نمود. نيز در آن بيمارستان مكان مخصوصى براى نگهدارى از مجذومين قرار داشت تا از آنها نگهدارى و مراقبت شود و از ورود آنها به اجتماع و آلوده شدن محيط جامعه به اين بيمارى، جلوگيرى گردد. [2]

[1]- الآداب الطبّيّه فى الاسلام، جعفر مرتضى العاملى، ص 46- 47 به نقل از كتاب: تاريخ التمدن الاسلامى، تأليف جرجى زيدان، ج 2، ص 200.

[2]- تاريخ طبرى، محمد بن جرير طبرى، ج 5، ص 224.