1- خدمت به بندگان خدا را وسيله كسب رضاى او و تقرب به او مى‌داند و به همين دليل از كار خود لذت فوق‌العاده مى‌برد.

2- خسته نمى‌شود، از بدخلقى و بدرفتارى بيمار دلزده و دلسرد نمى‌گردد.

3- هرگز كوتاهى و سهل‌انگارى در معالجه نمى‌نمايد به خصوص در مورد افراد بى‌بضاعتى كه جز خدا كسى را ندارند.

4- براى ثروتمندان و مستكبران از خدا بى‌خبر تعظيم و خدمت بيشتر نمى‌كند.

5- سعادت دنيا و آخرت را يكجا دارد.

ولى در مقابل كسانى هستند كه از خدا غافل مى‌شوند و پول و ماديات فكر و جان آنها را وابسته مى‌كند و علم خود را در خدمت جهانخواران و گرگها قرار مى‌دهند و فقيران و مستمندان را مى‌رانند و ... ولى هرگز از زندگى لذتى نمى‌برند، زيرا وابستگان به غير خدا (دنيا) هرگز سيرى و آرامش و اطمينان ندارند و هرچه بيشتر بخورند تشنه‌تر و حريص‌تر مى‌شوند و اين خاصيت لا يتغير دنياست صد حيف كه انسان موقعى بيدار مى‌شود كه فرصت و زمان از دست رفته است و جز حسرت چيزى نصيب او نمى‌گردد.

الحمد للّه از بركت رهبرى الهى امام (ره) و انقلاب اسلامى و خون شهيدان خداجو، امروز در اين مملكت اسلامى، پزشكان متعهد و دانشمند هستند كه تلاش دارند براى آينده نيز اين نمونه‌ها را تربيت نمايند. در هر صورت جزوه حاضر با زحمات محققان محترم پژوهشكده تحقيقات اسلامى و با پيشنهاد و مايه اوليه مسئولين نمايندگى ولى فقيه در دانشگاه تهيه شده كه از همه عزيزان به ويژه «حضرت حجة الاسلام و المسلمين حاج آقاى موسوى» تشكر و قدردانى مى‌شود. اميد است براى همه دست‌اندركاران مثمر ثمر و مفيد فايده باشد و مورد قبول صاحب اصلى اين دانشگاه كه به نام او وزين شده قرار بگيرد.

و السلام‌

نمايندگى ولى فقيه در دانشگاه علوم پزشكى بقية اللّه و معاوتت بهداشت و درمان‌

سيد رضا فقيهى‌

روز عيد قربان 1425