تمكين زن در
برابر شوهر منحصر به مسائل زناشويى و استمتاعات مشروع و خروج از منزل است و در
موارد يادشده نيز زن، در شرط ضمن عقد مىتواند سهم بيشترى را از شوهر طلب كند؛
سؤال 1. آيا اين
موضوع كه زن بايد در عمل زناشويى از شوهر خود تمكين كند، حدى دارد يا اينكه به طور
محدود هر گاه شوهر خواست، بايد زن تمكين كند (البته در مواقعى كه عذر شرعى نداشته
باشد)؟
سؤال 2. آيا به
اين دليل كه كودك بايد دو سال كامل شير بخورد، مىتوان از نزديكى با شوهر اجتناب
كرد (چون در آن صورت احتمال مجدد حاملگى و قطع شير هست)؟
جواب. در فرض
مرقوم در صورت در خواست شوهر، زن حق امتناع ندارد. [2]
سؤال 3. دخترى
كه به عقد فردى در آمده و هنوز مدخوله نيست، از شوهرش تقاضاى نفقه مىنمايد؛ اما
شوهرش مىگويد تا زن تمكين نكند نفقهاش را نمىدهد و زن هم اظهار مىدارد كه تا
تمام مهريه را نگيرد، تمكين نمىكند. آيا او مستحق نفقه حال و گذشته هست يا نه؟
جواب. در فرض
مسئله كه زن براى گرفتن مهريه تمكين نكرده، نفقه ساقط نمىشود. [3]
سؤال 4. آيا ...
زن مىتواند بگويد: (تا مهر مرا ندهى تمكين نمىكنم)؟ و بر فرض اينكه بتواند
بگويد، آيا [در صورت امتناع از تمكين] ... مستحق نفقه مىشود؟
جواب. اگر بعد
از عقد تمكين نكرده، مىتواند تا گرفتن مهر خود تمكين نكند و در اين صورت استحقاق
نفقه دارد. [4]
سؤال 5. تمكين و
آميزش در چه مواردى از نظر شرعى ممنوع و حرام است؟