شلوار و روسرى، اگر تمام بدن زن به جز قرص صورت و دستها از مچ، را از نامحرم بپوشاند كافى است، ولى پوشيدن چادر بهتر است و از لباسهايى كه توجه نامحرم را جلب مى‌كند، بايد اجتناب شود. [1]

البته اگر دست‌ها زينت و صورت [2] آرايش داشته باشد و يا كسى به قصد لذت و ريبه به آنها نگاه مى‌كند، بايد پوشانده شوند. [3] و اين حكم شامل كف و قوزك و پاشنه و روى پا نيز مى‌شود. بنابراين خانم‌ها نمى‌توانند در مقابل نامحرم، بدون جوراب باشند، گرچه نامحرم، برادر شوهر و شوهر خواهر و مانند آن باشد. همچنين به هنگام تدريس براى آقايان، در ميهمانى‌ها، هنگام غذا خوردن، هنگام جا به جا كردن وسائل و مانند آن كه احتمال عقب رفتن آستين يا كنار رفتن لباس از روى بدن مى‌شود، دقت بيشترى لازم است. نيز جوراب‌هاى نازك كه پوست از پشت آن پيداست حكم پوشش را ندارند. [4]

شرع مقدس اسلام از زنان با ايمان مى‌خواهد كه با رعايت ادب اسلامى، لباس‌هاى نازك بدن‌نما نپوشند و نيز از پوشيدن لباس شهرت، [5] لباس مخصوص مردان [6] و لباسهايى كه از نظر دوخت، رنگ و شكل، تقليد از فرهنگ مهاجم و منحط غرب محسوب شده موجب ترويج آن مى‌گردد، خوددارى كنند. [7] بعلاوه، كفش‌هايى نپوشند كه به هنگام راه رفتن با آنها، صدا يا رنگ آنها، توجه نامحرمان را جلب و زمينه گناه را فراهم مى‌آورند. [8]

امر حجاب، امر خداوند متعال است و اطاعت از آن واجب. در پوشش اسلامى، بر رعايت آن توسط بانوان جوان تأكيد بيشترى شده و حتى فرموده‌اند زنانى كه چهره

[1]. استفتائات، ج 3، ص 254

[2]. وجه عبارت است از آن مقدار از صورت که در وضو شسته مِی‌شود. (احکام روابط زن و مرد، ص 109)

[3]. استفتائات، ج 3، ص 255 و 257

[4]. توضِیح المسائل مراجع، ج 2، ص 448

[5]. لباس شهرت به لباسِی گوِیند که به دلِیل نوع دوخت، رنگ ِیا علل دِیگر، توجه نامحرم را جلب کند و ِیا براِی پوشنده آن معمول نباشد.

[6]. استفاده محدود از لباس زن براِی مرد و برعکس(مانند استفاده از دمپاِیِی و مانند آن) که پوشش محسوب نشود، اشکال ندارد. (احکام روابط، ص 140، پاورقِی)

[7]. توضِیح المسائل امام، مسئله 845 و 846؛ اجوبة الاستفتائات، ص 304 – 308)

[8]. اجوبة الاستفتائات، پاسخ شماره 1362