طبيعى آنان [به گونه‌اى است كه آشكار بودن آن‌] باعث مفسده مى‌شود، بايد چهره خود را نيز از بيگانگان بپوشانند. [1]

2. پوشش مردان‌

مردان نيز بايد عورتين خود را از مردان و زنان نامحرم و نيز بچه‌هاى مميز و حتى ديوانگان مميز [كه خوب و بد را مى‌فهمند] بپوشانند. [2] و پوشاندن بقيه بدن بر آنان واجب نيست، امّا در موردى كه مى‌دانند اگر بدنشان برهنه باشد، زن‌ها عمداً نگاه مى‌كنند به فتواى امام خمينى (ره) بنابر احتياط مستحب بدن خود را بپوشانند. [3] و به فتواى آيةاللَّه خامنه‌اى براى پرهيز از كمك در گناه، واجب است ساير قسمت‌هاى بدن به استثناى سر و گردن و دستان را نيز بپوشانند. [4]

نيز به طور كلى پوشيدن كراوات و ديگر لباس‌هايى كه پوشش و زىّ غير مسلمانان محسوب و استفاده از آن منجر به ترويج فرهنگ منحط و معاند غربى مى‌شود، جايز نيست [حتى در عروسى و ميهمانى‌هاى خصوصى[5]] بنابراين زنان نبايد همسران و يا فرزندان خود را مجبور به پوشيدن كراوات و مانند آن كنند.

3. زينت و آرايش‌

بيان شد كه زنان مؤمن، بايد زينت خود را نيز از نامحرم بپوشانند. زينت غالباً در صورت و در دستهاى زنان مصداق پيدا مى‌كند و تشخيص آن عرفى است و هر چيزى است كه عرفاً زينت محسوب شود و مردم به آن زينت بگويند. [6]

خداوند در قرآن كريم، سوره نور، آيه 31، دو بار كلمه زينتهُنَّ (زينت‌هاى آن زنان) را آورده و از زنان مسلمان و مؤمن خواسته تا آن را از مردان نامحرم پوشيده دارند. [7]

[1]. احکام خانواده، ص 283 و 286؛ استفتائات، ج 3، ص 266 و 255

[2]. توضِیح المسائل، مسئله 57

[3]. استفتائات، ج 3، ص 250، مسئله 14

[4]. توضِیح المسائل مراجع، ج 2، ص 449

[5]. اجوبة الاستفتائات، ص 307، پاسخ شماره 1379

[6]. احکام روابط زن و مرد، ص 120

[7]. (قُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا). (نور/31)