2- اگر روزه مستحبى بگيرد، اشكال ندارد. (م 1563)

عذر از روزه گرفتن، ممكن است به دلايل زير باشد:

عذر از روزه گرفتن‌

1- پيرى‌

2- بيمارى‌

3- تشنگى‌

4- ضعف‌

5- حاملگى‌

6- شيردادن‌

7- مسافرت‌

اينك احكام هر يك از موارد بالا:

1- پيرى‌

كسى كه به واسطه پيرى روزه نمى‌گيرد، دو صورت دارد:

الف- اگر نمى تواند روزه بگيرد، روزه بر او واجب نيست.

ب- اگر روزه برايش مشقّت دارد، باز هم روزه بر او واجب نيست، ولى براى هر روز بايد يك مُد كّفاره بدهد. (م 1725)

يادآورى: اگر بعد از ماه رمضان بتواند روزه بگيرد، بنابر احتياط واجب بايد روزه‌هايى را كه نگرفته به جا آورد. (م 1726)

2- بيمارى‌

مرضى كه موجب خوف ضرر باشد، عذر از روزه گرفتن محسوب مى‌شود مثل كسى كه زخم‌معده دارد يا چشمش ضعيف‌است- درصورت خوف ضرر- نبايد روزه‌بگيرد و همچنين اگر روزه موجب بروز مرض يا تشديد بيمارى شود واجب نيست. (اس، ج 1، ص 316- 317)

3- تشنگى‌

كسى كه به واسطه تشنگى زياد نمى تواند روزه بگيرد، دو صورت دارد: