7- مسافرت‌

مسافرت در صورتى عذر محسوب مى‌شود كه شغلش مسافرت و يا سفرش، سفر معصيت نباشد و همچنين قصدماندن ده روز در محلى كه به آنجا مسافرت كرده، نداشته باشد وگرنه بايد روزه بگيرد. (م 1714 و 1348)

مسافرت در ماه رمضان، اشكال ندارد، ولى براى فرار از روزه مكروه است. (م 1715)

براين‌اساس، دانش‌آموزان و دانشجويانى كه امتحانات آنها با ماه‌رمضان مصادف‌شود و نتوانند هم درس بخوانند و هم روزه بگيرند، مى‌توانند مسافرت كرده و در سفر افطار كنند و بعد از برگشتن در آن روز، لازم نيست از خوردن امساك كنند. (اس، ج 1، ص 320- 321)

يك نكته‌

كاركردن در ماه رمضان مجّوز روزه خوارى نيست، شخص كارگر اگر مى‌تواند كار را ترك كند بايد روزه بگيرد واگر نمى‌تواند هر وقت به حَرج افتاد مى‌تواند افطار نمايد، ولى تا در حرَج واقع نشده، نبايد روزه را باطل كند. (اس، ج 1، ص 319)

پرسش‌

1- آياقضاى روزه پدر و مادر، هر دو، بر پسر بزرگتر واجب است؟

2- ضعف و تشنگى تا چه حّدى عذر محسوب مى‌شود؟

3- عذر از روزه گرفتن كدام است؟

4- مسافرت در چه صورتى عذر از روزه گرفتن محسوب مى‌شود؟

5- آيا كار كردن مجوّز روزه خوارى است؟