1- روزه پنج‌شنبه اوّل و آخر هر ماه،

2- سيزدهم، چهاردهم و پانزدهم هر ماه،

3- تمام ماه رجب و شعبان،

4- عيد نوروز،

5- روز اول تا روز نهم ذى‌حجّه (روز عرفه)،

6- عيد غدير (18 ذى‌حجه)،

7- اول و سوّم محرّم،

8- ميلاد مسعود پيغمبر اكرم 6 (17 ربيع‌الاوّل)،

9- مبعث حضرت رسول 6 (27 رجب). (م 1748)

واجبات روزه‌

واجبات روزه عبارت است از: نيّت و خوددارى از انجام مبطلات.

احكام نيت‌

نيّت، پايه و اساس عمل و آن انگيزه‌اى است كه انسان را به‌سوى عمل فرامى‌خواند و روح عبادت اعم از نماز، روزه، حج و ديگر اعمال عبادى به آن بستگى دارد. نيّت در باب روزه- همان‌طور كه گذشت- عبارت است از خوددارى از مبطلات روزه براى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب.

برخى از احكام نيّت روزه به قرار زير است:

الف- كيفيّت نيّت‌

لازم نيست انسان، نيّت روزه را از قلب خود بگذراند، يا مثلًا بگويد: «فردا را روزه مى‌گيرم»، بلكه همين قدر كه براى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب كارى كه روزه را باطل مى‌كند انجام ندهد كافى است و براى آن كه يقين كند تمام اين مدّت را روزه بوده، بايد مقدارى پيش از اذان صبح و مقدارى هم بعد از مغرب از انجام كارى كه روزه را باطل مى‌كند خوددارى نمايد. (م 1550)