2- «شركت
ابدان»: يعنى شركت در انجام كارى كه هر يك از شركا در دستمزد به دست آمده با ديگرى
شريك باشد.
3- «شركت وجوه»:
يعنى اشتراك در معاملات اعتبارى و ذمّهاى كه شركا سرمايهاى ندارند و براى خريد و
فروش فقط از اعتبار و آبروى خود استفاده مىكنند و پس از فروش، سود حاصل بين شركا
مشترك است.
4- «شركت
مفاوضه»: يعنى اينكه دو نفر با هم قرارداد بسته باشند كه در منافع به دست آمده از
تجارت، زراعت، ارث و غيره و نيز در هر خسارتى كه به يكى از طرفين وارد مىشود با
هم شريك باشند. [1]
احكام
شركتها
در ميان انواع
شركتهاى عقدى، فقط شركت عنان صحيح است، ولى سه قسم ديگر آن صحيح نيست. [2] بنابر
اين به بيان احكام شركت عنان مىپردازيم:
1- همه شرايط
عمومى قراردادهاى مالى، از قبيل عقل، بلوغ، قصد، اختيار و ممنوع نبودن از تصرف در
مال، در اين جا نيز معتبر است. [3]
2- در قرارداد
شركت عنانى شرط است كه سرمايه دو شريك- قبل از عقد يا بعد از آن- به گونهاى مخلوط
باشد كه از همديگر تشخيص داده نشوند چه هر دو سرمايه، نقدى باشد يا جنس، چه امتزاج
با آن به وجود آمده باشد مانند مايعات يا نه مثل پول و اسكناس و .... [4]
3- عامل در
شركت، امين است و تا زمانى كه زياده روى يا كوتاهى نكرده، ضامن نيست.»
4- شركت عقدى از
سوى شركا جايز است، به اين معنا كه هر يك مىتوانند آن را فسخ كنند و سهم هر كس به
صاحبش بازگردانده مىشود. [6]