از جمله كارهاى
بانك، عمليات حوالهاى است، اگر شخصى مبلغ معينى را در شهرى به بانك بپردازد، و
بانك آنرا به بانك شهر ديگر حواله نمايد و بانك در مقابل حواله دادنش مبلغ معينى
بگيرد اشكالى ندارد. [1]
جوايز
بانك
جايزههايى كه
بانكها يا غير آنها براى تشويق قرض دهنده مىدهند، يا مؤسسات ديگر براى تشويق
خريدار و مشترى مىدهند با قرعه كشى، حلال است و چيزهايى كه فروشندهها در داخل
جنسهاى خود مىگذارند براى جلب مشترى و زياد شدن خريدار، مثل سكّه طلا در قوطى
روغن، حلال است و اشكال ندارد. [2]
امانت
(سپرده)
سپردهگذارى در
بانك به عنوان امانت و وديعه جايز است، و در صورت رضايت مالك، بانك مىتواند در آن
سپرده تصرف كند و پس از تصرّف (با وجود رضايت مالك) بانك مىتواند بدون قرار قبلى
مبلغى افزونتر به سپردهگذار بپردازد.
اگر با رضايت
مالك، بانك سپرده را از حالت وديعه خارج نموده و به قرض تبديل كند، يعنى بانك
سپرده را تملّك به ضمان كند، اگر با قرار قبلى چيزى بدهد ربا و حرام است، و
سپردههاى بانكى ظاهراً از اين قبيل است اگر چه به اسم وديعه باشد. [3]
چك
چك، نوشتهاى
است كه صادر كننده آن مىتواند وجوهى را كه نزد بانك دارد، يا مقدارى از آن را به
موجب آن نوشته تحويل بگيرد يا به ديگرى واگذار نمايد. [4]
1. تحرِیر الوسِیله، ج 2، ص 618، م 10.
2. توضِیح
المسائل، م 2858.
3. ر.ک.
توضِیح المسائل، م 2857.
4. ر.ک. بانک، ص
54، دکتر عبدالحمِید زنگنه، چاپ تهران، سال 1318.