نمى‌كند واجب نيست.

4- در امر ونهى مفسده اى نباشد، پس اگر بداند يا گمان كند كه اگر امر يا نهى كند ضرر جانى يا عرضى و آبرويى يا مالى قابل توجه به او مى‌رسد، واجب نيست بلكه اگراحتمال صحيح بدهد كه از آن ترسِ ضررهاى مذكور را پيدا كند واجب نيست.

بلكه اگر بترسد كه ضررى متوجه متعلقان او مى‌شود واجب نيست، بلكه با احتمال وقوع ضرر جانى يا عرضى و آبرويى يا مالى موجب حَرج بر بعضى مؤمنين، واجب نمى‌شود، بلكه در بسيارى از موارد حرام است. [1]

چند استفتا درباره شرط دوّم‌

س- در شرايط امروز، وظيفه ما نسبت به امر به معروف افرادى ناشناس كه نمى‌دانيم اثر دارد يا نه چيست؟

ج- در فرض احتمال اثر و اجتماع ساير شرايط واجب است. [2]

س- خواهشمند است نظر خود را راجع به رفت وآمد و ساير ارتباطات، گفتگو، مصافحه، صله رحم، صرف غذاى آنان، نماز خواندن درمنزل ايشان و هديه دادن و گرفتن با خانواده‌ها يا افرادى كه خصوصيات ذيل را دارند چگونه است:

افرادى كه مخالف نظام جمهورى اسلامى هستند يا رعايت حجاب واصول اسلامى- كلى يا جزيى- را نمى‌كنند يا وضع كسب و

[1] - توضيح المسايل، مسألۀ 2791

[2] - استفتاآت، ج 1، ص 482